Bundan on beş gün önce Bursa Bosch fabrikasındaki 6 bin işçi, üyesi oldukları Türk Metal’den toplu bir şekilde istifa ederek Birleşik Metal-İş (BMİS) sendikasında örgütlendiler. Bu basit bir sendika değişikliği değildi. Bosch işçileri gibi Türk-Metal üyesi her işçi de Türk-Metal’in ne kadar sarı, patron yanlısı ve faşist bir sendika olduğunu biliyor. Ama Bosch işçisi buna karşı harekete geçerek Türk-Metal’e bağlı işyerlerine diğer örnek oldu ve yolu açmış oldu.
Bosch mücadelesi kendi sınırlarını aştı ve sınıfımızın mücadelesinde fener işlevi gördü. Bosch’un hemen ardından Bosch-Rexhort fabrikası ve şimdi de Cengiz Makina “yeter artık” diyerek Türk-Metal’den yine toplu bir şekilde istifa etti ve Birleşik Metal saflarına geçti.
Elbette ki bu dalga diğer fabrikalara sıçrayacak ve faşist sendikanın metal işçisi üzerindeki baskı ve egemenliği son bulacak. Şimdiden birçok fabrikada işçiler kendi aralarında son gelişmeleri değerlendiriyor ve bu gelişmeler diğer işyerlerine cesaret ve umut veriyor.
Cengiz Makina’da Yaşananlar
Bosch işyerinde yaşananlar karşılığını Cengiz Makina’da da buldu. Cengiz Makina çalışanları olarak biz fabrikaya geldiğimizde ve Bosch’ta yaşananları duyduğumuzda tüm vardiyalarda aynı şey konuşuluyordu: “Neden bizde de olmasın? Biz de yapabiliriz. Yeter artık, bir şeyler yapmak gerekir.” Birkaç gün süren bu konuşmaların ardından Cengiz Makina işçileri olarak bir şeyler yapmanın tam zamanı olduğu konusunda hemfikirdik. Ve harekete geçtik. İlk adım olarak Birleşik Metal-İş Gebze şubesi ile görüşmeler yaparak örgütlenme çalışmamız başladı. Bu çalışmamız karşılığını buldu ve tüm işçiler bu değişikliğin zamanı geldiğine ikna oldular.
Bu sırada Türk-Metal temsilcileri de boş durmadı, onlar için tatil günü olmasına rağmen Cumartesi sabahı fabrikadaydılar ve gece 12-sabah 8 vardiyasındaki arkadaşları sendika değiştirmemeleri konusunda ikna etmeye çalıştılar. “Eğer bir sorun varsa sendikamıza gidelim, konuşalım, halledelim, dışarıda sendikaya gidecek otobüsler var” diyerek çağrıda bulundular. Ama kararlı olan Cengiz Makina işçileri bu söylenenlere kanmadılar ve o gelen otobüsleri boş gönderdiler. Aynı şekilde 8-16 vardiyasına da bunları söyleyerek işçileri kandırmaya çalıştılar. Ve aynı şekilde herkes Türk-Metal’dekilerin yüzünü bile görmek istemediğini açıkça söyledi.
Pazartesi, 12-8 vardiyasındaki işçi arkadaşlarımız işe geldiğinde, fabrika müdürü ve insan kaynakları müdürü “sendika değiştirmek sizin hakkınız, biz buna karışamayız, ama Türk-Metal büyük bir sendikadır. Gerek Türk-Metal’den gerek çalışma ortamından memnunuz, bozulsun istemiyoruz. Her değişim kendi içinde risk taşır. Zaten üretim olarak 30 kişi fazlamız var” diyerek aba altından sopa gösterdiler.
Gece 2’de Türk-Metal Şube başkanı ve yönetimi fabrikaya geldi. İşyeri temsilcileriyle beraber işçileri kandırma çabaları içindeydiler. “Sorunları biliyoruz ve çözeceğiz” diye vaatte bulundular. Mesai zilinin çalmasıyla birlikte işçiler, şube başkanının “gelin bir konuşalım” yollu ısrarlarına rağmen, tezgahlarının başına geçtiler. Bunun üzerine sendika ve şube yönetimi sabaha kadar (!) tezgahları tek tek dolaşarak BMİS’e geçişe engel olmaya çalıştılar.
Sabah 8’deki paydos ziliyle beraber, işçiler soyunma odalarına gittiler. Hep beraber dışarıya çıktılar. Dışarıda BMİS merkez ve şube yöneticileri, diğer fabrikalarda çalışan sınıf kardeşlerimiz (yaklaşık 200 işçi!) bizi karşıladı. O sırada 16-24 vardiyası işçi kardeşlerimiz de geldi ve hep beraber BMİS’ten gelen otobüslere binip, BMİS’te örgütlenmek için Gebze Şube’nin yolunu tuttuk
Kalan 8-16 vardiyası da iş çıkışı BMİS Gebze şubesine gidip bu işi bitirecekler.
Yaşasın örgütlü mücadelemiz!
Kahrolsun sarı sendikacılık!
