İşçi
Mücadele Derneği olarak dün olduğu gibi bugün de ezilen, hakları elinden alınan
isçilerin, sınıf kardeşlerimizin yanındayız. Pazar günü, 3 aydır maaşlarını
alamayan, 30 gündür soğukta kapının önünde direnen Feniş işçilerinin
aileleriyle birlikte düzenlediği etkinliğe katıldık.
Bu
zor günde dost bildikleri onları yalnız bırakmıştı; güvendikleri, yıllardır oy
verdikleri düzen partileri onları yalnız bırakmıştı. Geçen hafta Feniş'te
çalışan bir abiyle sohbet ederken anlattı: "Ben 8 yıldır AKP'ye oy
veriyorum, 30 gündür kapının önünde direniyoruz, bir Allahın kulu gelmedi"
dedi.
Yunus ağabey öfkelendi, kızdı, ama durum değişmeyecekti, yaşadıkları onlara ders olmuşçasına düşünceliydi. Olsa olsa göstermelik ziyaretler yapar, vaatler savururlar, ama sorunun köküne inemezler.
Yunus ağabey öfkelendi, kızdı, ama durum değişmeyecekti, yaşadıkları onlara ders olmuşçasına düşünceliydi. Olsa olsa göstermelik ziyaretler yapar, vaatler savururlar, ama sorunun köküne inemezler.
Biz
mücadele edenler bunları biliyoruz ama Yunus ağabey gibi sınıf kardeşlerimiz
bunun daha yeni farkına vardılar.
İki
hafta önce tanıştığımız Feniş işçileriyle süreci konuştuk, onların da
bizlerle birlikte olmaktan mutlu oldukları gözlerinden okunuyordu. Bu tür
ziyaretlere alışkın olmayan eşim bile çok mutluydu. Uzun lafın kısası Pazar
günü hem bizim için hem de 30 gündür yağmurda çamurda direnen Feniş işçileri
adına güzel bir gün geçirdik.
Yaşasın
Feniş Direnişimiz!
İşçilerin
Birliği Sermayeyi Yenecek!
Pendik'ten Bir Metal İşçisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder