İstanbul’daki Maltepe Belediyesi direnişi ve Hey Tekstil işçilerinin haberlerini okuduktan sonra, “hak arama mücadeleleri sadece büyük şehirlerde oluyor” diye üzülüyordum. Hâlbuki Türkiye’nin her yerinde her gün birçok iş yerinde hak gaspları sürüyor, ama görece küçük şehirlerde çalışanlar, herhalde iş bulmak daha da zor diye düşündüklerinden daha sabırlı oluyorlar. Meğerse küçük şehirlerde de utanıp sıkılmadan hakkını arayan işçi arkadaşlarımız varmış!
Edirne’de 3.500 öğrencinin barındığı bir devlet yurdunda kalıyorum. Dün [geçen hafta] yurdun temizlik işçileri grev yapmışlar. “Yapmışlar” diyorum, çünkü maalesef öğrencilerin tepkisinden çekindikleri için yurtta kalanlara haber etmemişler. Geçen ayın ve bu ayın maaşlarını vermeyen taşeron şirket, grevin hemen ertesi günü öğleden sonra işçilere “tatil” vererek işçilerin paralarını almaları için bankaya gitmelerine izin vermiş. Şirketin grevden hemen sonra parayı bir yerlerden bulabilmesi tesadüf olmasa gerek. Konuştuğum temizlik işçisi heyecanla bunu anlatırken haklarını bilmediklerini, oysaki maaşlar yatırılmadığında, ayın 20’sinden sonra çalışmama haklarının olduğunu söyledi. Hele ki taşeron şirketlerden hakkımız olan parayı alabilmenin çok zor olduğunu düşünürsek, en önemli silahımız olan grevle oldukça hızlı bir şekilde sorunu çözmüşler.
Küçük bir mücadele örneği bu elbette, ama gündelik hayattaki herhangi bir sorunumuzun çözümü bile oldukça uzun zaman alırken, temizlik işçisi sınıf kardeşlerimizin kazanımları oldukça önemli. “Grevlerin, direnişlerin işlevi kalmadı artık” diyerek bizi yıldırmaya çalışanlara bir de Edirne’den selam olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder