Geçen hafta çalıştığım işyerine, denetleme yapmak için SSK
görevlileri geldi. CNC bölümünden 3 kişiyi toplantı odasına çağırdılar ve kaç
para maaş aldıklarını sordular. İşçiler de “belki düzelir” umuduyla işin
doğrusunu söylediler: 2 bin lira maaş aldıklarını, yalnız sigorta primlerinin asgari
ücretten ödendiğini belirttiler.
İşçiler bu gerçekleri söylerken herkesin adına konuşmuşlardı,
fakat SSK görevlilerinin işçi arkadaşlarının isimlerini patrona vereceklerini
bilmiyorlardı. Ta ki işten kovuluncaya kadar… Ve dün öğrendiler, ayrıca şefleri
de geçen bir genel toplantıda işçileri savunduğu için onlarla beraber işten
kovuldu, yani toplam dört işçi!
Fabrikada çalışan işçilerin çoğunun aklında şimdi şu var:
“Onlar zaten kovulacaktı, SSK bahane oldu.” Tabii bunları söylerken yarın
sıranın onlara gelecek olmasından habersizler.
Dün bir kere daha anladım ki tek başına hiç bir şey
olunmuyor. Biz hepimiz şikayet etseydik hepimizi kovamazdı patron. Bunu
anlayamıyoruz maalesef. Toplu sözleşme olmadan, işçilerin örgütlü birliği
olmadan hiçbir yerde iş garantimiz yok.
İMD’li Bir Metal İşçisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder