Bursa'da
üretim yapan TOFAŞ fabrikasından işçilere yeni yılda kötü haberler var. Fabrika
“sözleşmeli” olarak çalıştırdığı 1000’e yakın işçiyi işten çıkardı. Gerekçesi
ise tuhaf: Avrupa’daki pazarlarda oluşan daralma. Ama atılan işçilere
sorulduğunda, onlar bu bahaneyi gerçekçi bulmuyorlar. Zaten uzun süredir eksik
çalıştırılıp ücretlerinden kesintiler yapılan işçiler bu sefer de kapı önüne
konulmanın şaşkınlığını yaşıyorlar. Defalarca kendilerine, hem patron hem de
sendikacılar tarafından kadro sözü verilen işçiler, sözlerin tutulmayıp işten
atıldıklarını ve 2013’e işsiz bir şekilde merhaba dediklerini söylediler.
2011
Mart ayından bu yana fabrikada çalıştırılan işçiler, ilk olarak
kendilerine 11 aylık sözleşme imzalatıldığını söylediler. Bu süre dolunca yeni
bir sözleşme daha imzalatılmış işçilere. İşçiler şimdi bizlere şu soruyu
soruyorlar: “İkinciye attığımız imza süresiz sözleşmeye girmez mi?”
İşin
bir de sendika boyutu var. Kamoyuna ve basına açıklamayı patron yetkililerinin
yapması beklenirken, açıklamayı TOFAŞ işçisinin örgütlü olduğu Türk Metal sendikasının Bursa 3 no’lu şubesinin başkanı Zafer Öztürk yapıyor. İşten
atmaların gerekçelerini tıpkı bir patron sözcüsü gibi sıralıyor. “Siparişlerimiz
iptal oldu, yeni anlaşmalar yapamadık, talepte daralma var vs.” İşten atılanlar
bu duruma da tepkililer. Sendika yetkililerin sadece basına değil, kendilerine
de aynı açıklamayı yaptığını söyleyen işçiler, işten atıldıkları haberi
kendilerine verildikten sonra sendika şubesine gittiklerini, burada yine
sendika yetkililerinin kendilerine yeni iş aramaları yönünde öğütler
verdiklerini söylüyorlar.
İşten
atılma süreçleri de ilginç. Eylül ayından itibaren toplu sözleşme sürecinde
olan metal işkolunda sadece TOFAŞ’ta değil, RENAULT ve ARÇELİK’te de işten
atmalar söz konusu. Buradan bakıldığında TOFAŞ’taki işten atmalarla işçilere
nasıl bir mesaj verildiği görülüyor. “Beklentilerinizi yüksek tutmayın, zaten
kriz ortamındayız” gibi mesajlar veriliyor. Böylelikle işlerine devam eden
işçiler de baskı altına alınmış oluyor. Üstelik işten atılan işçilerin iş yükü
de kalan işçilerin üzerine yükleniyor.
Sonuç
olarak işçiler her dönemde bu kısır döngü içerisinde olan bitene ses
çıkaramıyorlar. Tüm bunların çözümü ise birleşmekten geçiyor. İşten atılan
işçiler her alanda bu duruma tepkilerini gösterirlerse, kalan işçiler de işten
atılanlara destek olurlarsa patronlara ve yandaşlarına güçlü bir mesaj verilmiş
olur. Yoksa öbür türlüsü işçilerin sürekli olarak bir felakete sürüklenmesi
demek. Bu durumu kabullenmeyip itiraz eden işçilere bin selam!
Bursa'dan Bir Metal İşçisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder