Emperyalizm, kapitalizmin en yüksek aşamasıdır. Bu aşamada, kapitalizmin zaten var olan özellikleri daha da belirmiş ve mali sermayenin dünyayı esasen nüfuz alanları temelinde paylaştığı ve yeniden paylaştığı bir tekelci egemenliğe dönüşmüştür.
Emperyalizm dönemi, genel kanının aksine, sömürgeleştirme ya da yalnızca savaş ve çatışmaların olduğu bir dönem değildir. Emperyalizm dönemi ekonomik, siyasi, diplomatik ve askeri yayılmanın iç içe geçtiği, yayılmacılığın en üst aşamaya ulaştığı dönemdir. Sınıflı toplumların tüm tarihine damga vurmuş olan yayılmacılık, artık sadece yağma, gasp, savaş, işgal, ilhak vb. yollarla değil, bunlara ilaveten, hattâ bunlardan da önce ekonomik bağımlılık üzerinden ilerlemektedir. Yaşadığımız emperyalizm çağında sermaye birikimi o kadar ilerlemiştir ki burjuvazi siyasi ve askeri açıdan kendisine bağlı tutmadığı yerleri de piyasa aracılığıyla kendisine bağlayabilmektedir.
Emperyalizm, burjuvazinin bizzat geliştirdiği üretim araçlarını artık dizginleyememesinin bir sonucudur. Gelişkin üretim araçları, özel mülkiyeti, ulus-devleti ve uluslararası pazarı bir deli gömleği olarak görüyor ve bunlardan kurtulmak istiyor. Yeni üretim araçları, kendi gelişimini hızlandıracak bir biçim (siyasi ve hukuki bir ifade) arıyor.
Bunu gerçekleştirecek, biçim ile özün yeniden uyumlu hale gelmesini sağlayacak şey işçi sınıfının dünya devrimiyle kurulacak olan komünizmdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder